Το δέντρο που έδινε

«Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια μηλιά που αγαπούσε ένα αγοράκι».
Έτσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διαβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας.

Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της… κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα..

Ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους, με φανατικούς αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Με μηνύματα για την αγάπη και την δοτικότητα, που δεν είναι πάντα αμοιβαία. Ένα παραβολικό παραμύθι που έχει προεκτάσεις στις ανθρώπινες σχέσεις, στο περιβάλλον, κ.ά. Με λιτή, ασπρόμαυρη εικονογράφηση που πλαισιώνει όμορφα το κείμενο.

Αφήστε μια απάντηση